Η διαχρονικότητα του ξύλου κατά την πάροδο των χρόνων ως καύσιμη ύλη είναι πραγματικά κάτι το αξιοθαύμαστο. Από την αρχαιότητα έως και σήμερα χρησιμοποιείται για θέρμανση (και όχι μόνο) και όπως φαίνεται δεν πρόκειτα να αλλάξει αυτό στο άμεσο μέλλον. Συγκριτικά πρέπει να σκεφτούμε πόσα πράγματα έχουν αλλάξει κατά την πάροδο των χρόνων εν αντιθέσει με το ξύλο.
Ένα πολύ απλό παράδειγμα ραγδαίας αλλαγής είναι τα μέσα μεταφοράς που χρησιμοποιούμε (άλογα, άμαξες, αυτοκίνητα, τραίνα, αεροπλάνα κλπ.). Βέβαια όλα τα μεταφορικά μέσα της ξηράς έχουν έναν κοινό παρανομαστή που υπάρχει πάλι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Αυτός ο κοινός παρανομαστής δεν είναι άλλος από τον τροχό. Ο τροχός παρόλο που έχει εξελιχθεί και ο ίδιος η φιλοσοφία του παραμένει ίδια. Αυτό που αλλάζει σε μεγάλο βαθμό είναι το μέσο που τον χρησιμοποιεί.
Αντίστοιχα στο ξύλο και την θέρμανση αυτό που αλλάζει σε μεγάλο βαθμό είναι το μέσο που το χρησιμοποιεί για καύση. Τι είναι όμως αυτό που έχει κάνει τον συνδυασμό ξύλου-ενεργειακό μέσο θέρμανσης τόσο δυνατό?
