Στις 25 Ιουνίου γιορτάζεται το Γενέθλιον του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου και Βαπτιστή. Την παραμονή της γιορτής σε πολλές πόλεις της Ελλάδας υπάρχει το έθιμο του Κλήδονα, όπου οι κάτοικοι μαζεύονται στις γειτονιές, ανάβουν φωτιές και καίνε τα Πρωτομαγιάτικα στεφάνια. Μικροί και μεγάλοι τρέχουν και πηδούν πάνω από τις φωτιές, θεωρώντας έτσι ότι θα έχουν καλή τύχη.
Το έθιμο του Κλήδονα
Ο Κλήδονας (κληδών=οιωνός) είναι μία μαντική πράξη, που τελείται με σκοπό να φανερωθεί, ιδιαίτερα στις κοπέλες, το ριζικό ή η τύχη τους. Απαραίτητα συστατικά, μια στάμνα με «αμίλητο» νερό, ένα φρούτο ή κάποιο προσωπικό μικροαντικείμενο μιας κοπέλας.
Σύμφωνα με το έθιμο, την παραμονή του Αι Γιαννιού οι ανύπαντρες κοπέλες μαζεύονται σε ένα από τα σπίτια του χωριού και μια από αυτές πηγαίνει στο πηγάδι για να φέρει το “αμίλητο νερό” και μέχρι να φτάσει στο σπίτι δεν πρέπει να μιλήσει σε κανένα.
Στο σπίτι, το νερό μπαίνει σε πήλινο δοχείο, όπου κάθε κοπέλα ρίχνει μέσα ένα προσωπικό της αντικείμενο, τα λεγόμενα ριζικάρια, ενώ στη συνέχεια το σκεπάζουν με ένα κόκκινο ύφασμα και προσεύχονται στον Άγιο Ιωάννη. Το δοχείο τοποθετείται σε ανοιχτό χώρο όλη τη νύχτα. Την ίδια νύχτα λέγεται ότι οι κοπέλες θα δουν στο όνειρό τους τον μελλοντικό τους σύζυγο.
Το έθιμο με τις φωτιές
Επίσης την παραμονή της γιορτής, σε γειτονιές ανάβουν μεγάλες φωτιές και καίνε τα πρωτομαγιάτικα στεφάνια. Μικροί και μεγάλοι πηδάνε πάνω από τις φωτιές τρεις φορές για το καλό. Μάλιστα, οι γειτονιές συναγωνίζονται η μία την άλλη για το ποια φωτιά θα είναι μεγαλύτερη.
Στην πόλη μας, μία από τις γειτονιές που αναβιώνει το έθιμο κάθε χρόνο είναι το Σέχι, που βρίσκεται κοντά στο εξωκλήσι του Αη Γιαννιού του Ριγανά. Άλλες γειτονιές είναι η περιοχή της Μεταμόρφωσης και η περιοχή των Φιλικών, όπου αναβιώνουν το έθιμο.
Τέλος, ο Αι Γιάννης λέγεται και Ριγανάς γιατί την ημέρα αυτή έβγαιναν να μαζέψουν ρίγανη, η οποία σύμφωνα με το έθιμο, έπρεπε να μαζευτεί πρωί πρωί πριν την ανατολή του ηλίου, επειδή πίστευαν ότι είχε μαγική δύναμη.
