Θρήνος για τους 5 Έλληνες που σκοτώθηκαν σε τροχαίο στη Λιβύη, οι οποίοι είχαν πάει να προσφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στις περιοχές που επλήγησαν από την κακοκαιρία Daniel.
Πρόκειται για τους Αντιπλοίαρχο Γλυκερία Μεμεκίδου (ΥΝ), την Επισμηναγό (ΥΝ) Ευαγγελία Ανδρεαδάκη, τον Αρχιλοχία (ΠΖ) Γεώργιο Βούλγαρη, μέλος του ΕΤΑ και τα αδέλφια, Φιλίπ και Άντζελα (Μόιρα) Μανδαλιού, με καταγωγή από τη Βεγγάζη που εθελοντικά είχαν προσφερθεί ως μεταφραστές.
Πως έγινε το τροχαίο δυστύχημα
Αρχικά ο συγκεκριμένος δρόμος -στον οποίο βρισκόταν το λεωφορείο με τα μέλη της ελληνικής ανθρωπιστικής αποστολής- επελέγη καθώς ο κεντρικός είχε καταστραφεί από τις πλημμύρες που προκάλεσε η κακοκαιρία Daniel.
Μπροστά και πίσω του υπήρχαν στρατιωτικά οχήματα από τις λιβυκές δυνάμεις. Το διερχόμενο αυτοκίνητο που ήταν στο αντίθετο ρεύμα εξετράπη της πορείας του και συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με το λεωφορείο.
Το αυτοκίνητο φέρεται να είχε μια επιπλέον δεξαμενή με 200 λίτρα καύσιμο, βενζίνη, το οποίο ανεφλέγη από την σφοδρότητα της σύγκρουσης με αποτέλεσμα να τυλιχθούν στις φλόγες τα δύο οχήματα.
Τι αναφέρουν οι ανώτατες στρατιωτικές πηγές
Ανώτατες στρατιωτικές πηγές αναφέρουν ότι είχε γίνει εκτίμηση του περιβάλλοντος ασφαλείας από τις διπλωματικές Αρχές που βρίσκονται στη Βεγγάζη και οι λιβυκές Αρχές είχαν εγγυηθεί την ασφάλεια της ελληνικής αποστολής.
Όταν προσγειώθηκε το αεροσκάφος και αποβιβάστηκαν τα μέλη της αποστολής, συνοδεύτηκαν από δύο στρατιωτικά οχήματα που επέβαιναν ένοπλοι -οι οποίοι είχαν σταλεί από τον στρατάρχη Χαφτάρ- που είχε εγγυηθεί την ασφάλεια της αποστολής.
Οι ίδιες στρατιωτικές πηγές λένε πως η σύγκρουση με το αγροτικό όχημα έγινε στην περιοχή Ναράουα, πάνω σε στροφή, από την αριστερή πλευρά και στο ύψος του οδηγού.
Τα ερωτήματα που δημιουργούνται σχετικά με το δυστύχημα στη Λιβύη
- Ποια μέτρα ασφαλείας είχε λάβει η ελληνική διπλωματική αντιπροσωπεία μας στη Λιβύη για τη μετακίνηση της αποστολής σε εμπόλεμη ζώνη;
- Ποια ήταν τα μέτρα ασφάλειας που είχαν εγγυηθεί και τελικά λάβει οι λιβυκές αρχές;
- Γιατί δεν προηγούνταν του λεωφορείου της αποστολής οχήματα ασφαλείας της Λιβύης;
Ποιοι ήταν οι 5 Έλληνες που σκοτώθηκαν
Η επισμήναγός Ελευθερία Ανδρεαδάκη είχε καταγωγή από το Ηράκλειο, αλλά διέμενε στην Αθήνα και ως νοσηλεύτρια εργαζόταν στο 251 Γενικό νοσοκομείο Αεροπορίας. Είχε χάσει θείο πιλότο εν ώρα υπηρεσίας, τον αδελφό της σε τροχαίο και τώρα η οικογένειά της καλείται να διαχειριστεί μια τρίτη τραγωδία. Η άτυχη 40χρονη είχε μόλις πιρν από μερικούς μήνες παντρευτεί στο Παρίσι.
Η 46χρονη Γλυκερία Μεμεκίδου είχε καταγωγή από την Κομοτηνή. Ήταν αντιπλοιάρχος υγειονομικού. Υπηρετούσε στην διεύθυνση υγειονομικού του ΓΕΕΘΑ και ως νοσηλεύτρια ήθελε πάντα να προσφέρει. Για αύτο και όταν έμαθε για την ελληνικη΄αποστολή στην λιβύη αμέσως ζήτησε να ακολουθήσει.
Στα τελευταία της πλάνα, η επισμηναγός Ελευθερία Ανδρεαδάκη φαίνεται χαρούμενη να συνομιλεί με συναδέλφους της. Λίγο αργότερα, μαζί με την αντιπλοίαρχο Γλυκερία Μεμεκίδου στέκονται για μια λήψη, λίγο πριν φύγουν για την Ντέρνα. Δίπλα διακρίνεται η Άντζελα και ο Φίλιπ Μανδαλιός, τα δυο αδέλφια του προέδρου της ελληνικής κοινότητας της Βεγγάζης που συμμετείχαν και οι δυο ως διερμηνείς στην αποστολή, και χάθηκαν μαζί στο τραγικό δυστύχημα.
Τα δυο αδέλφια φαίνονται με υπερηφάνεια να στήνονται δίπλα στους αξιωματικούς του ελληνικού στρατού για την αναμνηστική φωτογραφία, πριν αναχωρήσουν με το μοιραίο λεωφορείο. Ήταν τα παιδιά του Κανάκη Μανδαλιού, του λεγόμενου «Έλληνα της Λιβύης», του προεέδρου της ελληνικής κοινότητας της Βεγγάζης. Τραγική ειρωνεία: βρίσκονταν στην Αθήνα για το γάμο της Άντζελας και επέστρεφαν στην Λιβύη που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν προκειμένου να βοηθήσουν την ελληνική αποστολή.
«Τι να πω, θα γυρίσει το παιδί μου;»: Συγκλονίζει ο πατέρας του 27χρονου αρχιλοχία
Απαρηγόρητος ο πατέρας του αρχιλοχία στην Καρδίτσα, μίλησε στον ANT1 για τον θάνατο του παιδιού του.
Ο αρχιλοχίας Γιώργος Βούλγαρης λάτρευε την δουλειά του. Ήταν αλεξιπτωτιστής στις ειδικές δυνάμεις. Παρά τα 27 του χρόνια συμμετείχε σε πολλές και δύσκολες αποστολές. «Και αυτή έμελλε να ήταν η τελευταία του» θα πει ο πατέρας του από το χωρίο Μουζάκι Καρδίτσας.
«Επειδή την αγαπούσε (την δουλειά του), γι΄αυτό έτρεχε τόσο. Όλο το καλοκαίρι, ήταν συνέχεια έτσι.
- Σας είχε μιλήσει για αυτό το ταξίδι;
- Ξέραμε ότι θα πάει εκεί, δεν ξέραμε κάτι άλλο. Ήταν μια ρουτίνα, όπως ήταν όλα τ ΄άλλα . Δεν ήταν κάτι άλλο. Τι να πω, θα γυρίσει το παιδί μου; Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο».
