Μετά την επιβεβλημένη, λόγω πανδημίας, αποχή από τις ορειβατικές – πεζοπορικές
εξορμήσεις και τις λοιπές δραστηριότητές του ο Σύλλογος Αρκάδων Ορειβατών Οικολόγων
(ΣΑΟΟ) πραγματοποίησε πορεία στα ιστορικά Τρίκορφα, την Κυριακή 30 Μαΐου 2021, με
αφορμή τη δημιουργία του Στρατοπέδου των Τρικόρφων στα τέλη Μαΐου 1821. Εκεί
συγκεντρώθηκαν οι Έλληνες οπλαρχηγοί και τα ένοπλα σώματά τους, με τη συμμετοχή και
πολυάριθμων αγωνιστών όχι μόνο από τον ελλαδικό χώρο αλλά και από την Ευρώπη, οι
οποίοι έσπευσαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον ιερό αγώνα της Εθνικής
Παλιγγενεσίας.
Στις 2 Ιουλίου 1821 φθάνει στα Τρίκορφα και ο Δημήτριος Υψηλάντης με την ακολουθία του και την ‘’κάσα’’ (χρηματοκιβώτιο) με τα χρήματα της οικογένειάς του, προσφορά στον αγώνα, και οργανώνει καλύτερα τα ελληνικά σώματα, τα οποία σφίγγουν όλο και περισσότερο τον κλοιό γύρω από την Τριπολιτσά.
Στις 25 Αυγούστου είναι η σειρά των πρώτων ενθουσιωδών Φιλελλήνων να φθάσουν στο
στρατόπεδο, μεταφέροντας κανόνια, τουφέκια και πυρομαχικά.
Ο ΣΑΟΟ θέλοντας να αναδείξει τα συγκλονιστικά αυτά γεγονότα και τους ανθρώπους που
τα δημιούργησαν, Έλληνες και Φιλέλληνες, και αποτίνοντας ελάχιστο φόρο τιμής και
ευγνωμοσύνης σ’ αυτούς, οργάνωσε τη συγκεκριμένη πορεία με αφετηρία τον Άγιο
Αθανάσιο, σημείο στο οποίο βρισκόταν η ομώνυμη πύλη, μία από τις επτά που υπήρχαν
την εποχή εκείνη στην Τριπολιτσά. Περπατώντας στο Ιστορικό Μονοπάτι, που καθάρισε και
σηματοδότησε ο Σύλλογός μας, ανεβήκαμε μέχρι τον βραχώδη λόφο με τα ταμπούρια,
όπου κυματίζει η ελληνική σημαία. Εκεί μας έκανε σχετική ενημέρωση ο Παναγιώτης
Βέμμος. Κατόπιν κατηφορίσαμε στην ταπεινή καλύβα του Δημητρίου Υψηλάντη και
καταθέσαμε ένα δάφνινο στεφάνι. Για τον ρόλο του Υψηλάντη, και των υπολοίπων
αγωνιστών και τη σημασία των γεγονότων μίλησε ο ιστορικός Βασίλης Σιακωτός, ενώ ο
γραμματέας του ΣΑΟΟ Δημ. Καραμήτζος αναφέρθηκε στους Φιλέλληνες που βρέθηκαν εκεί
και μας άφησαν πολύτιμα γραπτά τεκμήρια. Αξίζει ιδιαίτερης μνείας η αναφορά των
συγγραφέων αυτών και στο απαράμιλλο αρκαδικό τοπίο.
Ας μας επιτραπεί στο σημείο αυτό να επικαλεστούμε τον Κωνσταντίνο Μωραΐτη, αρχιτέκτονα, καθηγητή στο ΕΜΠ.
[…] Η αρχαία Αρκαδία προβάλλεται με έμφαση στην ευρωπαϊκή και δυτική ιστορία,
ξεκινώντας από την Αναγέννηση, ως το ‘’ιδανικό βασίλειο της τέλειας μακαριότητας και
ομορφιάς, ονειρική ενσάρκωση άφατης ευτυχίας’’ (E. Panofsky), όπου οι ιδανικές συνθήκες
ζωής ταυτίζονται με την εξίσου ιδανική ποιότητα του τόπου. Ώστε, στην περίπτωση αυτή,
μυθικές και ιστορικές αναφορές ταυτίζονται απόλυτα με τον τοπιακό προσδιορισμό,
περιμένοντας ίσως να αποτελέσουν παγκόσμια έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους
τοπιακούς και περιβαλλοντικούς προορισμούς, περιηγητικούς και εκπαιδευτικούς
ταυτόχρονα.
Σχολιάζοντας δε τα κολάζ του Οδυσσέα Ελύτη σημειώνει:
Στις καλλιτεχνικές αυτές ενοράσεις του μεγάλου ποιητή, ιστορική σπουδαιότατα,
πολιτιστική ή πολιτισμική σπουδαιότητα και τοπιακή ή περιβαλλοντική σπουδαιότητα
ταυτίζονται.
Οι παραπάνω επισημάνσεις είναι εύγλωττες! Αυτές τις αξίες οφείλουμε να υπερασπίσουμε.
