Μέ λαμπρότητα τελέστηκε ἡ μνήμη τῆς Ὁσίας Μακρίνης στό ὁμώνυμο Παρεκκλήσιο κάτωθεν τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως.
Πλῆθος πιστῶν Χριστιανῶν προσέτρεξε στόν Ἑσπερινό τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς, ἀλλά καί ἀνήμερα στόν Ὄρθρο καί τή Θεία Λειτουργία, γιά νά λάβει τήν εὐλογία τῆς ἁγίας, ἀδελφῆς του ἁγίου Βασιλείου, Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας, Οὐρανοφάντορος τοῦ Μεγάλου.
Βίος τῆς Ἁγίας
Ἡ ἁγία Μακρίνα ἔζησε τόν τέταρτο (Δ΄) αἰῶνα σέ μία ἀπό τίς ὡραιότερες πόλεις τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τήν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Γεννήθηκε τό 327 μ.Χ.. Ἀνῆκε σέ πολύτεκνη οἰκογένεια καί ἦταν τό πρῶτο καί μεγαλύτερο παιδί. Ἡ μητέρα της, ἡ ἁγία Ἐμμέλεια, εἶχε σύζυγο τόν Βασίλειο, καί ἀπό τό γάμο τους ἀπέκτησαν δέκα παιδιά, τέσσερα ἀγόρια καί ἕξι κορίτσια. Ἡ οἰκογένεια αὐτή ἦταν ὑπόδειγμα οἰκογενείας.
Ἡ ἁγία Μακρίνα, ὡς μεγαλύτερη, ἀναδείχθηκε δεύτερη μάνα τοῦ σπιτιοῦ. Φρόντιζε μέ στοργή γιά τά ἀδέρφια της καί συνέβαλε στήν διαπαιδαγώγησή τους. Τρεῖς ἔγιναν Ἐπίσκοποι· ὁ ἕνας εἶναι ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ δεύτερος εἶναι ὁ Γρηγόριος Νύσσης, ὁ τρίτος εἶναι ὁ Πέτρος ἐπίσκοπος Σεβαστείας, τό τέταρτο ἀγόρι, ὁ Ναυκράτιος, ἔγινε μοναχός. Εἶχε δέ καί πέντε ἀδελφές. Ὁ πρῶτος ἀπό τά ἀγόρια, ὁ Μέγας Βασίλειος, εἶναι καύχημα τῆς Ἐκκλησίας· σοφός Ἱεράρχης, πού σπούδασε τήν ἑλληνική φιλοσοφία στήν Ἀθήνα.
ἈπολυτίκιονἮχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Σοφίας ἔρωτι, τὸν νοῦν πτερώσασα, κόσμου εὐπάθειαν, ἔμφρονως ἔλιπες, καὶ ἐνδιαίτημα τερπνὸν ἔγενου θείας ἀγάπης· σὺ γὰρ δι’ ἀσκήσεως, καὶ ἠθῶν τελειότητας, νύμφη ἔχρηματισας, τοῦ Σωτῆρος περίδοξος· ὦ πρέσβευε ὑπὲρ τῶν βοώντων χαίροις Μακρίνα θεοφόρε.
