Εκοιμήθη τη Τρίτη 14 Δεκεμβρίου, από ανακοπή καρδιάς, ο μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί στις 2 το μεσημέρι αύριο Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου στον μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου, στη Μεγαλόπολη.
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος όρισε τοποτηρητή τον μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιο.
Ο μητροπολίτης Ιερεμίας είχε γεννηθεί το 1941 στη Ναύπακτο. Το 1964 έλαβε το πτυχίο του από την Θεολογική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου της Αθήνας, της οποίας αναγορεύτηκε διδάκτωρ Θεολογίας το 2000.
Το 2003 εξελέγη επίκουρος καθηγητής, ενώ το 2006 εξελέγη τακτικός καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας.
Χειροτονήθηκε διάκονος το 1969 και το 1972 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Ανέλαβε καθήκοντα Ιεροκήρυκα σε πολλές μητροπόλεις και στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως στις 14 Οκτωβρίου 2006.
Αποτέλεσε έναν από τους κορυφαίους Παλαιοδιαθηκολόγους στην Ελλάδα, έχει ερμηνεύσει και μεταφράσει πολλά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης που έχουν δημοσιευτεί σε σειρά επιμέλειας της Αποστολικής Διακονίας, ενώ έχει συγγράψει διάφορα έργα θεολογικού και ερμηνευτικού περιεχομένου. (με στοιχεία από τον διαδικτυακό τόπο ekklisiaonline.gr)
Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ
Ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας, με αφορμή το θλιβερό άγγελμα του θανάτου του ιεράρχη, προέβη στην εξής δήλωση:
“Με θλίψη και πόνο καρδίας πληροφορήθηκα την εκδηµία του ποιµενάρχη της
ιστορικής Μητροπόλεως Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κυρού Ιερεμία.
Ο σεπτός ιεράρχης για πενήντα δύο έτη ακολούθησε τον βαρύ αλλά χρηστό
ζυγό της ιερωσύνης και αρχιερωσύνης, µαζί µε εκείνον της εκπαίδευσης της
θεολογικής επιστήμης. Σε όλο το διάστηµα της µακράς διακονίας του επέδειξε
γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνηµα, αγάπη προς τον Χριστό και την Εκκλησία
Του, αλλά και προς τον άνθρωπο.
Στην δεκαπενταετή ευδόκιµη διακονία του στις κωμοπόλεις και τα χωριά της
Γορτυνίας και της Μεγαλόπολης έθεσε ευαγγελικώς “την χείρα επί το άροτρον” και έσπειρε τον “σίτο του Χριστού” στις ψυχές των κατοίκων τους.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο ταπεινός ιεράρχης τελούσε τα θεία μυστήρια
και έσπερνε αυτόν τον σίτο σε απομακρυσμένα χωριά, που απέμειναν δίχως
ιερέα και µε λιγοστό εκκλησίασμα.
Διακρίθηκε για την σεμνότητα και την προσήνεια του χαρακτήρα του, το μέτριο και ολιγαρκές της ζωής του, το φιλόστοργο προς τους ανήµπορους µαζί µε το πράο και µειλίχιο προς όλους. Αυτές οι αρετές του τον καταξίωσαν στις συνειδήσεις του ποιμνίου και για αυτές εξετιµήθη και αγαπήθηκε. Γι’ αυτό η θλίψη κατέλαβε όλους, για τον καλό και αγαθό ποιµενάρχη τους.
Τον ευχαριστούμε για όσα εκοπίασε και όσα προσέφερε, για το εκκλησιαστικό
ήθος του και για όλα τα καλά και ωφέλιμα της εκκλησιαστικής διακονίας του.
Αναπαύσου εν ειρήνη αοίδιµε ιεράρχη Ιερεμία”.
