Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τό ἑσπέρας Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020, στόν Μητροπολιτικό Ἱερό Ναό Ἁγίου Βασιλείου Τριπόλεως τό ἑσπέρας, προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, τελέσθηκε ἡ ἱερά Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, παρουσίᾳ πλήθους Ἱερέων καί πιστῶν, ἑορταζόντων τήν μεγάλη αὐτή ἑορτή τῆς Ὀρθοδοξίας μας.
Ὁ Σεβασμιώτατος στόν λόγο του άναφέρθηκε στόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας, που εἶναι τό καύχημά μας, τό νικηφόρο λάβαρο κατά τοῦ μεγαλύτερου ἐχθροῦ μας, τοῦ διαβόλου, τό ἀήττητο ὅπλο κατά τοῦ κάθε εἴδους κακοῦ. Ὁ Τίμιος Σταυρός εἶναι τό ἱερότερο σύμβολο τοῦ Χριστιανισμοῦ, εἶναι ἡ σημαία καί τό λάβαρο τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Πατρίδος μας, εἶναι ὁ φύλαξ τῆς οἰκουμένης.
Κάποτε ὁ Σταυρός ἦταν ὄργανο θανατικῆς ἐκτελέσεως τῶν κακούργων, ἦταν ξύλο καταισχύνης καί κατάρας. Ἀπό τότε, ὅμως, πού ἐπάνω σ’ αὐτόν πέθανε ὁ ἀναμάρτητος Σωτῆρας τοῦ κόσμου, ὁ Σταυρός ἔγινε «Τίμιον Ξύλον».
Γι’ αὐτό καί τήν 14η Σεπτεμβρίου κάθε εὐλογημένου ἔτους γιορτάζουμε τήν εὕρεση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στά Ἱεροσόλυμα ἀπό τήν ἁγία Ἑλένη καί τήν ὕψωσή του, γι’ αὐτό ἡ Ἐκκλησία περίτρανα διαμηνύει καί θυμίζει πρός ὅλους μας: «Σταυρός ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης· Σταυρός ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας…».
Γι’ αὐτό στό Ἀπολυτίκιο τῆς ἡμέρας, γίνεται λόγος γιά τό ὅτι ὁ Λαός ἀνήκει στόν Θεό: «Σῶσον Κύριε τόν Λαόν Σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν Σου». Μᾶς ἐξηγεῖ ὅτι ὁ Λαός δέν ἀνήκει στούς ἄρχοντας, ἀλλά στόν Κύριο καί Θεό μας, τόν Σωτῆρα Χριστό.
«Κληρονομία» εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ἡ μία, ἁγία, καθολική καί ἀποστολική, πού κρατᾶ ἀμετάβλητα καί ἀδιάλειπτα τήν ἀποστολική διαδοχή, τήν διδασκαλία καί τά χαρίσματα του Ἁγίου Πνεύματος.
Ἡ φράση «νίκας τοῖς βασιλεῦσιν» ἐννοιολογικά ἀναφέρεται στούς ἄρχοντας, πού ἡγοῦνται τοῦ Λαοῦ.
Ἔπειτα, γίνεται λόγος γιά τό πολίτευμα τοῦ κράτους, πού προστατεύεται ἀπό τόν Σταυρό: «καί τό σόν φυλάττων διά τοῦ Σταυροῦ Σου πολίτευμα». Πρόκειται γιά ἕνα πολίτευμα, πού στηρίζεται στόν ἀποκαλυπτικό λόγο τοῦ Θεοῦ, στό «πολίτευμα τοῦ Σταυροῦ», δηλαδή στήν ἀγάπη ὡς ὑπέρβαση της φιλαυτίας.
Ἀκόμη, στό Τροπάριο αὐτό γίνεται λόγος γιά «βαρβάρους»: «κατά βαρβάρων δωρούμενος». Ποιοί εἶναι αὐτοί οἱ βάρβαροι; Τό Τροπάριο αὐτό θέτει ἕναν βαθύ πολιτειακό προβληματισμό, πού δέν συνδέεται μέ τήν ἐξωτερική μορφή τοῦ πολιτεύματος, ἀλλά μέ τόν τρόπο ζωῆς καί πολιτείας τόσο τῶν ἀρχόντων, ὅσο καί τῶν ἀρχομένων.
Ὁ Σεβασμιώτατος κλείνοντας εὐχήθηκε ὁ Τίμιος Σταυρός νά εἶναι φύλαξ καί προστάτης τῶν Χριστιανῶν καί τῆς Πατρίδος μας.
ΧΑΜπίτας
