Η Εργατική Πρωτομαγιά συμβολίζει τους αγώνες, τις θυσίες, τις κατακτήσεις
και τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης και των εργαζομένων.
Η καθιέρωση του εορτασμού της ανάγεται σε χρόνο, κατά τον οποίο τα
«αυτονόητα» του παρόντος στη λειτουργία των εργασιακών σχέσεων άρχισαν
να γίνονται καθημερινή πραγματικότητα. Στη συνέχεια, οι αγώνες των
εργαζομένων, αναλόγως του εκάστοτε διαμορφούμενου συσχετισμού
δυνάμεων και συνεπώς με σκαμπανεβάσματα, οδήγησαν σε συνολική
βελτίωση των πραγμάτων.
Φέτος η συμβολική σημασία της (της Εργατικής Πρωτομαγιάς) καλύπτεται
από αρνητική επικαιρότητα. Και αυτό, διότι από την κυβέρνηση της ΝΔ,
επιχειρείται να προωθηθεί η πλήρης απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων
και να ολοκληρωθεί η θεσμοθέτηση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και της
εργασιακής ζούγκλας. Εκκινεί από την ήδη εν πολλοίς απορρυθμισμένη
«εργασία», την οποία η νεοφιλελεύθερη «κανονικότητα» έχει επιβάλει και
χρησιμοποιεί ως πρόσχημα την ανάγκη ανάπτυξης της οικονομίας μετά την
υγειονομική κρίση. Το κυοφορούμενο νομοσχέδιο-οδοστρωτήρας για τα
εργασιακά συνιστά το σημαντικότερο και το πλέον ακραίο εργαλείο αυτής της
επιχείρησης. Ακόμη και το εμβληματικό 8ωρο τίθεται στο στόχαστρο και
καταργείται.
Η ενωτική δράση των εργαζομένων αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ
προϋπόθεση, ώστε να αποτραπεί η επάνοδος στον εργασιακό μεσαίωνα,
αλλά και να επαναπροσανατολιστεί η πολιτική στο πεδίο των εργασιακών
σχέσεων σε διαφορετική, προοδευτική κατεύθυνση.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Εργατική Πρωτομαγιά αποτελεί την πυξίδα για νέους
αγώνες.
