Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Άλλο ένα έγκλημα συντελείται από την κυβέρνηση της ΝΔ εις βάρος της ΔΕΗ, των
εργαζόμενων της και των λαϊκών νοικοκυριών.
Η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ ΑΕ, μέσω της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου κατά 750
εκ. ευρώ, μειώνοντας ταυτόχρονα το ποσοστό συμμετοχής του δημοσίου από 51% σε 34%,
είναι εξέλιξη στα πλαίσια της πολιτικής της ΕΕ για την «απελευθέρωση» της Ενέργειας, που
με ιδιαίτερη προσήλωση προωθείται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις, καθώς και την
τωρινή κυβέρνηση της ΝΔ, με πολλές αρνητικές συνέπειες για το λαό, τους εργαζόμενους και
τους καταναλωτές.
Για όσους έχουν «κοντή» μνήμη να θυμίσουμε μερικά βήματα σε αυτή την πορεία:
Το ξεπούλημα του ασφαλιστικού των εργαζομένων και συνταξιούχων. Τις τρεις αλλεπάλληλες
μετοχοποιήσεις της ΔΕΗ μέχρι το 49%. Το διαχωρισμό της ΔΕΗ σε ΔΕΗ – ΑΔΜΗΕ και
ΔΕΔΔΗΕ για να προωθηθεί η απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας, παραχωρώντας τη
χρήση των δικτύων μεταφοράς και διανομής στο ιδιωτικό κεφάλαιο από τη μία και
καθιστώντας τα δίκτυα ελκυστικά προς πώληση. Την αδειοδότηση μεγάλων εταιρειών για
παραγωγή ηλεκτρισμού με μονάδες φυσικού αερίου και ΑΠΕ με εγγυημένα κέρδη.
Την απολιγνιτοποίηση και βέβαια την κρατική στήριξη στους ομίλους της «πράσινης Ενέργειας».
Ειδικότερα στην περιοχή της Μεγαλόπολης η απολιγνιτοποίηση ως πολιτική της Ε.Ε που
στήριξαν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, οι μνημονιακές συγκυβέρνήσεις, όλοι οι
δήμαρχοι του Δήμου Μεγαλόπολης και ο σημερινός, όλες οι περιφερειακές αρχές της
περιφέρειας Πελοποννήσου, με το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων της περιοχής έχει
επιφέρει τεράστια ανεργία και οικονομικό μαρασμό στην περιοχή.
Το περιβόητο Σχέδιο Δίκαιης Μετάβασής (ΣΔΑΜ) δεν είναι τίποτε άλλο από το πώς θα εγγυηθούν κερδοφορία για τους επιχειρηματικούς ομίλους στον κλάδο της ενέργειας με «πράσινες» μπίζνες σε ΑΠΕ (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά, φυσικό αέριο) μέσα από κρατικές επιχορηγήσεις.
Οι εργαζόμενοι –άνεργοι και η τοπική κοινωνία δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από το ΣΔΑΜ.
Στην κυβέρνηση τόσο πολύ κόπτονται για το περιβάλλον που για την κάλυψη των αναγκών
στην τεράστια ζήτηση ρεύματος την περίοδο του καλοκαιριού, αναγκάστηκαν υπό τον φόβο
ενός μπλάκ άουτ να θέσουν σε λειτουργία την λιγνιτική μονάδα ΙΙΙ της Μεγαλόπολης που οι
ίδιοι κακώς είχαν κλείσει, δίχως φίλτρα και χωρίς αποθείωση και φυσικά χωρίς προσωπικό με
αποτέλεσμα η Μεγαλόπολη να γίνει εκείνες τις μέρες μια υγειονομική βόμβα για τους
κατοίκους του λεκανοπεδίου και το εργοστάσιο ελλείψει προσωπικού πρόσφορο έδαφος για
εργατικά ατυχήματα.
Η πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι στον κλάδο αλλά και ο λαός ως καταναλωτής,
αποδεικνύει ποιος ωφελείται από αυτές τις μεταρρυθμίσεις.
Τριάντα χρόνια μετά τον πρώτο νόμο της «απελευθέρωσης» στη χώρα μας, ο λαός έχει
βγάλει τα συμπεράσματά του. Ούτε το ρεύμα φθήνυνε, όπως ευαγγελίζονταν, με τον
ανταγωνισμό, ούτε βελτιώθηκε η κατάσταση των εργαζομένων στον κλάδο.
Το ρεύμα έχει γίνει είδος πολυτέλειας, με τις επικείμενες αυξήσεις να φτάνουν το 50% στους
οικιακούς λογαριασμούς με εκατοντάδες νοικοκυριά κάθε μέρα έρχονται αντιμέτωπα με την
αποκοπή του ρεύματος, αφού αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς.
Στους εργαζόμενους της ΔΕΗ κυριαρχούν οι «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, η
εργολαβοποίηση, το πάγωμα χρονοεπιδόματος και το πλαφόν στο μισθό. Οι ατομικές
συμβάσεις και οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας (μπλοκάκι, 8μηνα) στον όμιλο ΔΕΗ, ΔΕΔΔΗΕ και
ΑΔΜΗΕ αποτελούν αναγκαίο όρο για την παραπέρα εκμετάλλευση των εργαζομένων, έτσι
ώστε να εξασφαλίζεται η κερδοφορία των μεγάλων ομίλων που επενδύουν στον κλάδο της
ενέργειας.
Τη στρατηγική αυτή υπηρέτησαν με συνέπεια όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και
μερικοί από αυτούς παριστάνουν σήμερα τους ανήξερους για το έγκλημα, ζητώντας να
διατηρήσει το κράτος την πλειοψηφία της ΔΕΗ.
Συνδικαλιστικές παρατάξεις που πλειοψηφούν στη ΓΕΝΟΠ (ΕΑΜΕ, ΔΑΚΕ) όχι μόνο στήριξαν κάθε φάση της «απελευθέρωσης» αλλά έβαλαν και πλάτη, για να λειανθούν και να αποτραπούν οι όποιες λαϊκές αντιδράσεις, σπέρνοντας αυταπάτες ότι υπάρχει και «καλή απελευθέρωση», ότι με την πλειοψηφία των μετοχών ή το μάνατζμεντ από το κράτος εξασφαλίζονται τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα.
Τα γεγονότα και η πραγματικότητα αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο. Όσο περισσότερα
κέρδη εξασφαλίζουν, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανασφάλεια των εργαζομένων, το πετσόκομμα
των εργατικών κατακτήσεων, τόσο μεγαλύτερη η ακρίβεια για τα λαϊκά νοικοκυριά. Τα
συμφέροντα μας δεν ταυτίζονται με τα κέρδη τους αλλά είναι ακριβώς στην αντίπερα όχθη.
Γι’ αυτό είναι αναγκαία η οργάνωση του αγώνα για να μπουν εμπόδια στη νέα αντιλαϊκή
απόφαση της κυβέρνησης. Πρέπει να μπει στο στόχαστρο η ίδια η στρατηγική της
«απελευθέρωσης», οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που την υλοποιούν.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους εργαζόμενους στον όμιλο ΔΕΗ, τα πρωτοβάθμια εργατικά
σωματεία αλλά και τους άνεργους, τους συλλόγους και τους φορείς των λαϊκών στρωμάτων
των τοπικών κοινωνιών που πλήττονται από την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και την
απολιγνιτοποίηση, να συντονίσουμε τη δράση και τον αγώνα μας ώστε να ακυρωθεί ο νέος
γύρος ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας και τα δικαιώματα των
εργαζομένων στον κλάδο, να ακυρωθούν οι νέες αυξήσεις στα τιμολόγια του ρεύματος, για να
μη μείνει κανένα λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, για να έχουν τα λαϊκά νοικοκυριά πρόσβαση σε
φτηνό ρεύμα.
