Και ξαφνικά, μέσα στην καρδιά του χειμώνα, τα έλατα του Πάρνωνα άρχισαν να πεθαίνουν όρθια.
Στην αρχή ήταν λίγα, αλλά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έγιναν πολλά. Οι συστάδες έγιναν
ολόκληρες περιοχές, νεκρά τοπία, που τίποτα πια δεν έχουν να θυμίζουν από τη μαγεία του χθες, τις
ονειροφόρες εικόνες ομορφιάς που μέχρι σήμερα πλουσιοπάροχα μας πρόσφεραν, τις παιδικές μας
μνήμες που είναι συνυφασμένες με την ύπαρξη και τη ζωοδότρα παρουσία τους.
Εικόνες που μας πληγώνουν, εικόνες που μας γεμίζουν θλίψη, πόνο κι απογοήτευση. Εικόνες
αλλόκοτες μιας ζοφερής πραγματικότητας που προοιωνίζουν για το τι έπεται.
Είναι οι εικόνες με τα νεκρά έλατα, ολόκληρες συστάδες, που αντικρίζουμε πάνω από τον
Πλάτανο, στη συνέχεια κατά μήκος όλης της διαδρομής έως τη Σίταινα, όπου εδώ οι εικόνες πέρα
από αποκαρδιωτικές χαρακτηρίζονται δραματικές…
Ο Πάρνωνας αλλάζει όψη, το οικοσύστημα δεν πληγώνεται απλά, αλλά πεθαίνει…
Πρόκειται για ένα δραματικό αποτέλεσμα και μια τραγική πραγματικότητα.
Ως προς το πού οφείλεται το φαινόμενο των εκτεταμένων νεκρώσεων δένδρων ελάτης του
Πάρνωνα, αν υπάρχουν παθογόνα αίτια ή αν σχετίζεται με τις συνέπειες των κλιματικών αλλαγών,
τη μείωση της βροχόπτωσης, την παρατεταμένη ξηρασία και την άνοδο της θερμοκρασίας ή
ενδεχομένως τα αυξημένα επίπεδα του τροποσφαιρικού όζοντος….δεν ευλπιστούμε ούτε
προσμένουμε απαντήσεις από τους όποιους αρμόδιο-αναρμόδιους, σε μια χώρα όπου τα
προβλήματα περιβάλλοντος συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται ως περιττή πολυτέλεια.
Παρατηρώντας όμως αντίστιχες περιπτώσεις όπου έλαβαν χώρα τα προηγούμενα χρόνια στην
Ελλάδα (Πάρνηθα, Παρνασσός, Μαίναλο) αλλά και στο εξωτερικό διαπιστώνουμε πως «Τα δένδρα
που νεκρώνονται κατά τη διάρκεια ξηρών περιόδων εμφανίζουν τα προηγούμενα χρόνια μια
σταδιακή εξασθένιση, που οφείλεται στην επίδραση αβιοτικών και βιοτικών παραγόντων. Τα
εξασθενημένα δένδρα κατά τη διάρκεια ξηρών ετών υφίστανται υδατική καταπόνηση, στη συνέχεια
προσβάλλονται από φλοιοφάγα έντομα και νεκρώνονται», όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, χαρακτηρίζοντας το φαινόμενο της νέκρωσης των ελάτων ως σύνθετο.
Τα έλατα στη χώρα μας συγκροτούν υψηλά δάση, ανανφισβήτητης αξίας, που διαχρονικά έχουν
διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο σε πολλά επίπεδα σε σχέση με τον άνθρωπο και τα χωριά μας.
Πολυεπίπεδη και πολυσύνθετη η αξία τους και η σημασία τους. Η εξαφάνισή τους δε σηματοδοτεί
απλώς και την εξαφάνιση μιας σπάνιας ομορφιάς, προοιωνίζει και την εξαφάνιση των
ελατοσκέπαστων χωριών μας, που λόγω της γεωμορφολογίας τους, θα εξαφανιστούν στο πρώτο
ψιλοβρόχι.
Υ.Γ…Τώρα κατανοώ και τους λόγους για τους οποίους οι όποιοι υπελυθυνοι αρνούνται πεισματικά,
εδώ και τέσσερα χρόνια, να προβούν στην αποκατάσταση του δρόμου του Γαλατά και να
επαναφέρουν την κανονικότητα στην καθημερινότητα των κατοίκων της Σίταινας…
Νίκος Πολυμενάκος
ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ-ΤΜΗΜΑ-ΟΙΚΟΝ.ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ-2_compressed
