Από το βήμα της Βουλής απάντησε ο ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης στην επίκαιρη ερώτηση του του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ, Θανάση Παφίλη για τα φαινόμενα της αστυνομικής βίας.
Αναλυτικά, ακολουθεί η τοποθέτησή του:
«632 συναθροίσεις- εκ των οποίων οι 189 στην Αθήνα- σε 50 μέρες»
«Μην αφήνετε τη βία, τον φανατισμό, την πόλωση και το μίσος να κυριαρχούν όσο κι αν έχουν αυξηθεί οι διαγενεακές ανισότητες»
Αν αυτό το ζοφερό, αντιδημοκρατικό περιβάλλον που περιγράψατε, υπήρχε
κιόλας, εγώ δεν θα ήμουν υπουργός και μάλλον θα διαδηλώναμε μαζί στους
δρόμους.
Εσείς είστε παλιός αγωνιστής, ξέρετε τι σημαίνει αστυνομοκρατία, ζήσατε τη
Χούντα, άρα ο λόγος και οι παραστάσεις σας οφείλουν να έχουν μέτρο και
σύγκριση.
Ας πάρουμε το επιχείρημά σας από την αρχή. Τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης
λέτε «είναι ακόμη ένας κρίκος στην αλυσίδα της κλιμακούμενης κρατικής
καταστολής».
Κρατική καταστολή; Έτσι γίνεται η κρατική καταστολή; Με ομάδες με
μπλοκάκια που κόβουν πρόστιμα covid;
Γιατί αυτό έγινε, έτσι ξεκίνησε η Ν.Σμύρνη. Η άσκοπη βία που ασκήθηκε μετά,
ό,τι κι αν προηγήθηκε, είναι προφανές ότι είναι απολύτως καταδικαστέα. Δεν
είναι ανεκτή. Ζητήσαμε συγγνώμη διά στόματος του πρωθυπουργού, ζητώ κι
εγώ συγγνώμη από όποιον έχει υποστεί οποιαδήποτε αυθαιρεσία. Ο στόχος
μας είναι με τις θεσμικές και νομοθετικές παρεμβάσεις που κάναμε όλο αυτό
το χρονικό διάστημα να περιορίσουμε το φαινόμενο στο ελάχιστο και να
αναδείξουμε όλα τα ζητήματα αστυνομικής αυθαιρεσίας και βίας, ούτως ώστε
να αποδοθούν ευθύνες εκεί που πρέπει με τρόπο απόλυτα αντικειμενικό και
γρήγορα.
Δεν το υποτιμώ σαν γεγονός αυτό που έγινε στη Ν. Σμύρνη, δεν λέω ότι είναι
το μοναδικό.
Όσο υπάρχει αστυνομία, όσο υπάρχει εξουσία θα υπάρχει πάντα και κίνδυνος
και γεγονότα κατάχρησης. Το ζήτημα είναι η έκταση, η συχνότητα , η τάση,
αν δηλαδή αυξάνουν ή όχι. Και τι μέτρα παίρνουμε. Κι αν ομόθυμα, χωρίς
αστερίσκους τα καταδικάζουμε. Με την έννοια αυτή νομίζω ότι συμφωνούμε,
τα καταδικάζουμε, όλο το πολιτικό σύστημα συμφωνεί.
12 εκατομμύρια ελέγχους για την πανδημία έχει κάνει η Αστυνομία σε αυτή τη
δύσκολη χρονιά. Πόσα επεισόδια έγιναν; 10, 15 ,20, 50; . Ούτε τόσα, αλλά
εγώ σας λέω εκατό. Εκατό στ α12 εκατομμύρια. Μοιάζει με καταστολή;
Κλιμακούμενη κιόλας; Ας σεβαστούμε τις λέξεις!
Κι επειδή αναφερθήκατε στους εργασιακούς χώρους, να σας ενημερώσω πως
Ιανουάριο και Φεβρουάριο έγιναν 72.000 έλεγχοι σε εργασιακούς χώρους.
Ούτε η αστυνομία είχε ξαναζήσει τέτοια πανδημία. Κανείς μας δεν ήξερε τι
είναι. Γιατί μαυρίζουμε μόνοι μας την εικόνα; Καλά συνεργασθήκαμε, καλά τα
καταφέραμε κι ας αυξάνει τώρα πια η κόπωση από το κλείσιμο, κι ας αυξάνει
κι η κούραση από τους αστυνομικούς που από πέρυσι τον Μάρτιο δεν έχουν
πάρει ανάσα!
Το ξαναλέω. Το γεγονός στη Ν. Σμύρνη είναι αποκρουστικό. Αλλά αδικούμε
τους εαυτούς μας και την κοινή λογική αν λέμε ότι είναι κανόνας. Γιατί
κλιμακούμενη κρατική καταστολή θα είχαμε αν ήταν κανόνας.
ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΣΗ και μάλιστα ποσοτικά, όχι ποιοτικά, ασήμαντη.
Λέτε στη συνέχεια ότι είναι προκλητική η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. κι ότι
προσπαθεί να κάνει το άσπρο, μαύρο. Συγγνώμη, αλλά η αστυνομία λέει
γεγονότα. Δεν κάνει κρίσεις, ούτε αξιολογήσεις. Δεν είπε τίποτε ψεύτικο.
Επιθέσεις δέχθηκαν οι δυνάμεις, ΕΔΕ γίνεται για όλα αυτά. Μετά από δική μας
νομοθετική πρωτοβουλία, δική μας θεσμική κατοχύρωση του Συνηγόρου του
Πολίτη ο οποίος σε λίγο θα αποκτήσει και βοηθό που θα ασχολείται
αποκλειστικά με θέματα αστυνομικής αυθαιρεσίας. Δεν αλλάζουν την άσκοπη
βία, δεν μπαίνουν στη ζυγαριά από την άλλη μεριά, δεν είναι δικαιολογίες.
Είναι γεγονότα. Κι ας τα κρίνει ο καθένας.
Σε ποια «απογείωση αστυνομικής βίας», που χρεώνετε μάλιστα στην
κυβέρνηση, αναφέρεστε; Είναι απογείωση βίας ότι σε όλη την Ελλάδα σε 50
μέρες έγιναν 632 συναθροίσεις και μόνο οι 25 είχαν επεισόδια; Αλήθεια το
ισχυρίζεστε αυτό;
Οι 189 έγιναν στην Αθήνα, μόνο σε 19 έκλεισαν οι δρόμοι και σε 14 είχαμε
επεισόδια.
Δεν σας πετάω αριθμούς στο κεφάλι για να εξωραΐσω πραγματικότητες. Απλά,
ψύχραιμα, συζητητικά βάζω την κουβέντα στις πραγματικές διαστάσεις.
Εσείς, κύριε Παφίλη και το ΚΚΕ ξέρετε και να διαμαρτύρεστε και να
περιφρουρείτε τις εκδηλώσεις σας. Όταν όμως μιλάτε γενικά, γνωρίζετε πολύ
καλά πως δεν είστε μόνοι. Τα γεγονότα στη Ν. Σμύρνη, δυο μέρες μετά την
Κυριακή, ένωσαν το λούμπεν των γηπέδων, και βίαιες μειοψηφίες σε
αδιανόητες ενέργειες, με περισσότερες από 500 μολότοφ.
Καταστολή είναι και αυτό; Με 9 τραυματισμένους αστυνομικούς και κανένα
διαδηλωτή , αναρωτιέμαι ποιος ασκεί βία. Στη Ν. Σμύρνη συμμετείχατε στην
πορεία. Και όταν απρόσκοπτα ολοκληρώσατε τη διαμαρτυρία σας
αποχωρήσατε. Ποιος σας κατέστειλε; Ποιος χάλασε την εικόνα της δικής σας
διαμαρτυρίας;
Σας απευθύνω όλα αυτά τα ερωτήματα, αντικρούοντας με συμπάθεια και σε
προσωπικό τόνο, τα επιχειρήματά σας, γιατί θέλω πράγματι να πάμε τη
συζήτηση ένα βήμα παραπέρα.
Ποιος κερδίζει , με λόγια αστήρικτα , περί οργίου καταστολής, περί χούντας,
περί δεκαετίας του ‘50; Το λούμπεν και οι βίαιες μειοψηφίες. Κανένας άλλος.
Και τα εκμεταλλεύεται όποιο πολιτικό κόμμα δεν έχει θέσεις, ραχοκοκκαλιά και
δύναμη να πει καθαρά τι πιστεύει και γιατί. Δεν είναι η περίπτωσή σας αυτή,
το λέω με σαφήνεια, αλλά μιλάτε τη γλώσσα τους μερικές φορές.
Ολοκληρώνω κύριε Παφίλη. Δεν έχουμε να κάνουμε ούτε με λαϊκό κίνημα ,
ούτε με εξεγερμένη νεολαία και αγανακτισμένους, από την καταστολή,
πολίτες. Οι μισές διαδηλώσεις ήταν για τον Κουφοντίνα. Και μέχρι στιγμής στα
πανεπιστήμια καταλήψεις κάνουν κάποια ακραία στοιχεία , όπου οι μισοί και
πλέον δεν είναι καν φοιτητές.
Έχουμε να κάνουμε με μια κουρασμένη, κλεισμένη κοινωνία. Έκπληκτη,
φοβισμένη, με αγωνίες ζωής, με οικονομικά προβλήματα, με μέλλον που δεν
φαίνεται καθαρά. Στην Ελλάδα όπως και παντού σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Αντί να ψάχνουμε για κομματικές νίκες, μπροστά σε αυτή τη δύσκολη
συνθήκη, και κατηγορίες που δεν αντέχουν, ας δούμε πως μπορούμε να
βγούμε πιο γρήγορα, με λιγότερες απώλειες και σε ζωές και σε οικονομικές
απώλειες για τους πιο αδύναμους. Είμαστε μια χούφτα από 10 εκατομμύρια,
έχουμε ιστορικά πετύχει πολλά, έχουμε τώρα μια ευκαιρία να διορθώσουμε
λάθη και παραλείψεις, υστερήσεις δεκαετιών, ας σταθούμε σε αυτά.
Αυτά που έχουμε να κάνουμε για να ορθοποδήσουμε είναι πολλά, δεν
χρειάζεται να ανακαλύπτουμε και παραμύθια με δράκους αστυνομικούς και
καταστολές και βασανιστήρια.
Ευχαριστώ.
Δευτερολογία Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη
Χρυσοχοΐδη
Θα είμαι πολύ σύντομος.
Στον κόσμο δεν είμαστε η μόνη χώρα με αστυνομία.
Ακούτε γύρω μας στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πως έχουν τα μέσα
καταστολής.
Δεν θα σας κουράσω απαριθμώντας τι γίνεται ανά χώρα. Έχουμε τα λιγότερα
και τα πιο ήπια μέσα καταστολής στην Ευρώπη. Τα λιγότερα. Ούτε λαστιχένιες
σφαίρες, ούτε σπρέι, ούτε άλογα, ούτε χειροβομβίδες από καουτσούκ, ούτε
αστυνομικούς σκύλους.
Έχουμε στη διάρκεια της πανδημίας τα λιγότερα επεισόδια στην Ευρώπη, τη
λιγότερη καταστολή και ελάχιστα γεγονότα αστυνομικής αυθαιρεσίας.
Στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στην Ισπανία προχθές ακόμη στην
Ολλανδία και στο Βέλγιο, παντού οι διαδηλώσεις κατά του εμβολιασμού ή της
μάσκας είναι βίαιες, συνήθως ακροδεξιές, οι τραυματισμοί πολιτών και
αστυνομικών σε δεκάδες.
Ας πάψουμε λοιπόν για μικρούς λόγους να βάζουμε μεγάλες τρικλοποδιές
μόνοι μας, στη φήμη της χώρας, όταν μάλιστα πλησιάζει και η τουριστική
περίοδος.
Θα ξαναπώ όμως έναν αριθμό. 632 διαδηλώσεις οι μισές για τον Κουφοντίνα,
πανελλαδικά, μέσα στην έξαρση της πανδημίας. Κάποιοι τις αγκάλιασαν, τις
ονόμασαν κίνημα και λαϊκούς αγώνες. Αυτό είναι πολιτική ανευθυνότητα, κι
είναι και ιερόσυλο να μπερδεύεις κίνημα και λαϊκούς αγώνες με το μίσος ενός
λούμπεν αριστερού τραμπισμού που σηκώνει κεφάλι και ενθαρρύνεται από
κάποιους.
Θα τελειώσω με μια αναφορά στους νέους. Γιατί οι νέοι είναι στις
διαδηλώσεις, οι νέοι είναι στις καταλήψεις, νέοι συγκρούονται. Λοιπόν, δεν
είναι καύσιμο διαμαρτυρίας, δεν είναι κρέας για τα κανόνια της πολιτικής
αντιπαράθεσης.
Κάθε φορά που υπάρχουν συγκρούσεις με νέους , πάμε δυο βήματα πίσω. Οι
νέοι υφίστανται την πανδημία, ενώ νοσούν λιγότερο από όλους, υπέστησαν
την κρίση που άλλους έστειλε στο εξωτερικό και στους υπόλοιπους στερεί ένα
στέρεο μέλλον. Οι διαγενεακές αντιθέσεις και ανισότητες ήταν έντονες και
έγιναν μεγαλύτερες. Η δική τους προτεραιότητα είναι δικαιοσύνη, δικαιώματα,
περιβάλλον. Πρέπει να γίνει και δική μας απαίτηση.
Τους χρειαζόμαστε για να χτίσουν μια νέα Ελλάδα και το μέλλον τους. Για να
δημιουργήσουν, να ξεχωρίσουν.
Μερικοί νέοι, όχι μόνο φοιτητές, έχουν χάσει την πίστη στην πολιτεία και
οδηγούνται σε ακραίες αντιδημοκρατικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Βρίσκουν καταφύγιο στην άρνηση και χτίζουν ταυτότητα στην αυθαιρεσία. Τα
γήπεδα, η συμπάθεια στην τρομοκρατία, οι βίαιες ομάδες μερικές φορές και
στα Πανεπιστήμια, είναι μάρτυρες αυτής της κατάστασης
Δεν μπορούμε, δεν έχουμε το δικαίωμα να τους αφήνουμε ελεύθερους να
παρανομούν.
Απευθύνω έκκληση στους γονείς, τους δασκάλους τους, στους ίδιους τους
νέους.
Μην αφήνετε τη βία, το φανατισμό, την πόλωση , το μίσος να κυριαρχούν.
Είσαστε μέρος, οι νέοι, από το μέλλον μας, δεν είμαστε οι εχθροί σας.
Η αστυνομία, η πολιτεία δεν είναι ο δράκος κανενός παραμυθιού.
Οι αστυνομικοί είναι νέοι στην ηλικία σας, που εργάζονται επικίνδυνα, με
περιορισμένα έσοδα και φοράνε στολή. Αστυνομικός άσκησε άσκοπη,
καταδικαστέα, βία την Κυριακή, αστυνομικός κόντεψε να πεθάνει δυο μέρες
μετά στα επεισόδια.
Η ζωή και η δημοκρατία δεν έχουν αδιέξοδα. Πασχίζουμε, ίσως με λάθη και
ατέλειες, αλλά πασχίζουμε για καλύτερες συνθήκες, λιγότερη βία, καλύτερη
ζωή.
Κανένα περιθώριο δεν σας αξίζει. Δεν σας θέλουμε εκεί, ελάτε πίσω και μέσα
στη ζωή.
Η δημοκρατία δίνει πάντα και συνέχεια ευκαιρίες για καλύτερη ζωή, είναι το
πολίτευμα της ελπίδας.
Σύντομα θα τελειώσει η πανδημία και μαζί της θα τελειώσει μια ακόμη
διαγενεακή ανισότητα εις βάρος των νέων.
Εύχομαι μαζί της να τελειώσει και η ανομία, η παραβατικότητα που πολλές
φορές θολώνει τη σκέψη μας.
Ευχαριστώ πολύ.
