Ο Κόκκινος Χρυσός της Στεμνίτσας 2ο Μέρος
Διαβάστε το 1ο Μέρος εδώ
Σύνοψη προηγούμενων γεγονότων
Η 26χρονη αποφάσισε να κυνηγήσει το πάθος της, που είναι τα κοσμήματα γι’ αυτό και έφυγε από την Αθήνα ,και πήγε να σπουδάσει στη σχολή αργυροχρυσοχοΐας της Στεμνίτσας. Εκεί συνάντησε την Ευανθία η οποία ήταν η υπεύθυνη των εγγραφών και της πρότεινε τον Πέτρο για να βρει Σπίτι.
Το σπίτι και το μυστήριο μέσα σε αυτό Ο Κόκκινος Χρυσός της Στεμνίτσας 2ο Μέρος
Ο Πέτρος οδήγησε την Χρυσάνθη στο σπίτι. Το σπίτι ήταν αρκετά παλιό και ήταν χτισμένο κυρίως από ξύλο. Τα πατώματα έτριζαν και υπήρχε αρκετή σκόνη σε όλο το σπίτι. Φαινόταν πως είχε καιρό να μείνει κάποιος σε αυτό το σπίτι, αλλά ήταν αρκετά προσιτό στα οικονομικά της Χρυσάνθης.
Πέτρος : Λοιπόν αυτό είναι το σπίτι. Έχει έναν ενιαίο χώρο σαλόνι-κουζίνα, ένα μπάνιο και μία κρεβατοκάμαρα. Δεδομένου πως είσαι μόνη σου πιστεύω πως θα βολευτείς.
Χρυσάνθη : Ναι ,και εγώ αυτό πιστεύω ,αλλά έχω μια απορία. Φώτα το σπίτι δεν έχει?
Πέτρος : Επειδή έχει να μείνει κάποιος εδώ, αρκετά χρόνια ,έχω κόψει το ρεύμα ,αλλά όχι το νερό. Μην αγχώνεσαι να θα κάνω αίτηση αύριο το πρωί για επανασύνδεση. Δεν νομίζω να έχεις θέμα για μια μέρα να μείνεις χωρίς ρεύμα.
Χρυσάνθη : Όχι , όχι ,κανένα, αφού θα είναι για μια μόνο νύχτα.
Ο Πέτρος αφού της παρέδωσε τα κλειδιά έφυγε από το σπίτι και την άφησε να τακτοποιηθεί. Η Χρυσάνθη πήγε σε ένα μαγαζί της πλατείας και πήρε εξοπλισμό για να καθαρίσει το σπίτι, όσο ήταν ακόμα μέρα. Καθώς καθάριζε ,ανακάλυψε μέσα στο σπίτι μία κλειδωμένη πόρτα με πολλές κλειδαριές. Όταν την είδε τη διαπέρασε ένα ρίγος αλλά της γεννήθηκε και τεράστια απορία. Προσπάθησε να την ανοίξει ,αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο, έτσι αποφάσισε να αγνοήσει την πόρτα και να συνεχίσει να τακτοποιεί και να καθαρίζει το σπίτι .Έπεσε η νύχτα και η Χρυσάνθη έπεσε για ύπνο. Έξω βούιζε και φύσαγε αρκετά. Δυσκολευόταν πάρα πολύ να κοιμηθεί η Χρυσάνθη. Όταν άρχισε να την παίρνει ο ύπνος ξαφνικά, ακούστηκε ένας περίεργος θόρυβος από το σημείο στο οποίο βρισκόταν η πόρτα. Ήταν σαν να ακούστηκε ένα γέλιο από το πουθενά, ακολουθούμενο από ένα απειλητικό ψιθύρισμα. Η καρδιά της Χρυσάνθης χτύπησε γρήγορα, και αισθάνθηκε μια ανεξήγητη φρίκη. Αμέσως κουκουλώθηκε κάτω από τα σκεπάσματα και έκανε υπομονή μέχρι να την πάρει ο ύπνος.
Η Προειδοποίηση Ο Κόκκινος Χρυσός της Στεμνίτσας 2ο
Ξημέρωσε και σχεδόν άυπνη η Χρυσάνθη ,σηκώνεται και ξεκινάει να πάει στην πλατεία , για να πιει έναν καφέ και να πάρει πρωινό.
Το χωριό ήταν πλημμυρισμένο από ομίχλη. Φτάνοντας στην πλατεία βλέπει τον Πέτρο και πάει να του μιλήσει σχετικά με τη μυστηριώδη πόρτα.
Χρυσάνθη : Καλημέρα σας κύριε Πέτρο
Πέτρος : Καλημέρα ,ελπίζω να κοιμήθηκες καλά. Τώρα ετοιμαζόμουν να φύγω και να πάω να κάνω αίτηση να συνδεθεί το ρεύμα. Ο Κόκκινος Χρυσός της Στεμνίτσας 2ο
Χρυσάνθη : Σας ευχαριστώ ,αλλά θα ήθελα να σα απασχολήσω για κάτι άλλο. Χθες καθώς καθάριζα το σπίτι ανακάλυψα μία πόρτα με πολλές κλειδαριές πάνω της. Ομολογώ πως ανατρίχιασα λίγο το βράδυ
Πέτρος : Δεν πιστεύω να την άνοιξες ?? (τη ρώτησε με ανεβασμένο τόνο της φωνής)
Χρυσάνθη : Όχι ,όχι… Δεν την άνοιξα ,εξάλλου ήταν κλειδωμένη.
Πέτρος : Ωραία και έτσι θα παραμείνει. Δε θέλω να μου ξαναπείς γι’ αυτήν την πόρτα και μην τολμήσεις να προσπαθήσεις να την ανοίξεις. (είπε ο Πέτρος με μία ενόχληση στον τόνο της φωνής του)
Χρυσάνθη : Μα.. μάλιστα. Όπως θέλετε ( είπε η Χρυσάνθη ενώ έτρεμε από πάνω μέχρι κάτω)
Πέτρος : Λοιπόν εγώ πρέπει να φύγω γιατί βιάζομαι. Ίσως τα πούμε αργότερα…
Συνεχίζεται… εδώ
Νέο επεισόδιο κάθε Παρασκευή στις 3 το μεσημέρι
Ένα νέο προϊόν μυθοπλασίας από την ομάδα του ArcadiaSpot
Διαβάστε όλες τις ιστορίες μας εδώ
