Για πολλοστή φορά μέσα σε διάστημα τριών εβδομάδων γινόμαστε μάρτυρες
αντισυναδελφικών και αντισυναδικαλιστικών ενεργειών του διασπαστικού-αντιδραστικού
Συνδικάτου Επισιτισμού – Τουρισμού Ν. Αχαΐας. Tο οποίο αποφασίζει καταχρηστικά και
πέρα από κάθε συνδικαλιστική δεοντολογία την προκήρυξη 48ωρης απεργίας στο Καζίνο
Ρίο, δίχως όμως απεργούς…
Η απόφαση αυτή του ως άνω συνδικάτου δεν χρήζει της νομιμοποίησης των
εκατοντάδων εργαζομένων του Καζίνο Ρίο, οι οποίοι εκπροσωπούνται στο σύνολό τους και
σε ποσοστό 100% από το Σωματείο Εργαζομένων Καζίνο Ρίο.
Οι λόγοι δε που προκηρύσσονται αυτές οι κινητοποιήσεις, απροειδοποίητα και δίχως τη σύμφωνη γνώμη
των εργαζομένων του Καζίνο, ανάγονται αποκλειστικά και μόνο στο πρόσωπο του
απολυμένου εργαζόμενου και συνδικαλιστή Βασίλη Βασιλείου. O oποίος την Παραμονή
Πρωτοχρονιάς εξύβρισε χυδαία και χειροδίκησε σε βάρος συνάδελφών του στο Καζίνο Ρίο.
Mπροστά στα έντρομα μάτια εργαζομένων και πελατών της επιχείρησης. Ο συγκεκριμένος
συνδικαλιστής, σε μια λογική «Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει», εκμεταλλεύεται την
συνδικαλιστική του ιδιότητα ως προέδρου του Συνδικάτου Επισιτισμού – Τουρισμού, τ’
οποίο και «στρατεύει» στο πλαίσιο μιας κακώς νοούμενης συνδικαλιστής «αλληλεγγύης».
Τονίζουμε σε όλους τους τόνους ότι:
H ιδιότητα του συνδικαλιστή συνοδεύεται και από υποχρεώσεις.
Δυστυχώς ο απολυμένος εργαζόμενος και συνδικαλιστής αναγνωρίζει στον
εαυτό του μόνο «δικαιώματα». Κυρίως ατομικά και ενίοτε κομματικά. Για χάρη της δικής
του αυτοικανοποίησης. Με μοναδικό κριτήριο την προώθηση ατομικών ή και κομματικών
συμφερόντων, δε διστάζει να θυσιάζει εδώ και χρόνια τα συλλογικά συμφέροντα
εκατοντάδων συναδέλφων του στο Καζίνο Ρίο. Ποτέ του δεν σεβάστηκε τις αποφάσεις
των Γενικών Συνελεύσεων του Σωματείου μας. Ποτέ του δεν λειτούργησε υπέρ των
συλλογικών συμφερόντων των εργαζομένων και πάντα ρίσκαρε με πράξεις και ενέργειές
του τη βιωσιμότητα των θέσεων εργασίας και τη λειτουργία της επιχείρησης.
Η δε συμπεριφορά του απέναντι σε όλους όσοι εξέφραζαν αντίθετη από εκείνον άποψη ήταν
πάντα επιθετική, πειθαρχικά και ενίοτε ποινικά κολάσιμη. Κατά έναν περίεργο τρόπο η
εργοδοσία εθελοτυφλούσε (;) μπροστά στις ακραίες εκρήξεις του στο χώρο εργασία.
Πλείστα τα περιστατικά τα οποία έχουν να θυμούνται οι εργαζόμενοι από τη «δράση» του.
Τι να πρωτοθυμηθούμε και τι να ζηλέψουμε άραγε;
Τη συνεργασία του με διευθυντικά και εργοδοτικά κατευθυνόμενα
στελέχη και τις ανίερες φιλοεργοδοτικές συμμαχίες του σε εκλογικές
διαδικασίες του σωματείου μας;
Το γεγονός ότι συνυποψήφιός και εκλεγμένος στο ΔΣ του σωματείου μας
με το ψηφοδέλτιό του διαπραγματευόταν μυστικά μειώσεις μισθών την
περίοδο τη μεγάλης κερδοφορίας του καζίνο πριν από 13 χρόνια;
Τις προνομιακές προαγωγές που «συμπωματικά» έπαιρναν υποστηρικτές
και συνυποψήφιοί του σε περίοδο που η εργοδοσία εφάρμοζε σύστημα
εκ περιτροπής απασχόλησης για το υπόλοιπο προσωπικό με μειώσεις
αποδοχών 40%;
Την ύποπτη διακίνηση χιλιάδων ευρώ μέσω τραπεζικού λογαριασμού από
τον ίδιο το συνδικαλιστή λίγο πριν τη διεξαγωγή εκλογών του σωματείου,
που παρέπεμπε σε απόπειρα ελέγχου του εκλογικού αποτελέσματος;
Την ύποπτα «χαλαρή» στάση του απέναντι σε απολύσεις δεκάδων
εργαζομένων τον Φεβρουάριο και το Μάρτιο του 2011;
Τη δικαστική απόφαση κόλαφος που καταλογίζει συνεργασία με την
εργοδοσία σε εκλογικές διαδικασίες;
Την επίσχεση εργασίας που ο ίδιος παρακίνησε από το 2015 και μετά στο
Καζίνο, κόντρα στις συλλογικές αποφάσεις των μελών του σωματείου
μας, συμπαρασύροντας μερίδα συναδέλφων που τον εμπιστεύτηκαν και
εν συνεχεία το «άδειασμα» που έκανε σε όλους όσοι τον εμπιστευτήκαν
και τον ακολούθησαν;
Την αποδοχή προνομιακής εξόφλησης μόνο του ιδίου και ορισμένων
προσώπων του οικογενειακού και φιλικού του περιβάλλοντος και την
επαναφορά του στην εργασία μετά την επίσχεση;
Τις πλείστες -μη δημόσιες- επαφές του με την εργοδοσία και
Κυβερνητικούς παράγοντες την περίοδο 2017-2018, κατά τις οποίες
μεθοδεύονταν να παραμείνει «μυστική» από το επιχειρησιακό σωματείο
συμφωνία προνομιακής εξόφλησης μερίδας υποστηρικτών του;
Τις ύβρεις και τις απειλές του σε βάρος συναδέλφων του;
Το γεγονός ότι κάθε φορά που στριμωχνόταν η εργοδοσία από το
σωματείο ώστε να φέρει (και έφερνε) χρήματα στο προσωπικό για
εξόφληση οφειλών δεδουλευμένων, ο ίδιος ο συνδικαλιστής, ως «δια
μαγείας», μεθόδευε κατάσχεση (χωρίς κατάσχεση…) για να βρίσκει η
εργοδοσία άλλοθι και να μην τηρεί τις υπογεγραμμένες συμφωνίες της
με το σωματείο;
Ό,τι ο ίδιος κατακεραύνωνε ως «τεμπέληδες» τους συνδικαλιστικούς του
αντιπάλους που έκαναν χρήση των συνδικαλιστικών αδειών που
προβλέπονται στις επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και ο
πρώτος που έσπευσε να κάνει χρήση πλήρους απαλλαγής από τα
καθήκοντά του στο Καζίνο ήταν ο ίδιος; (Για να μην τον αδικήσουμε,
εμφανίστηκε στο Καζίνο την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς με γνωστά στο
Πανελλήνιο τα καμώματά του…)
Όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα που θα τεθούν αργά και βασανιστικά στο δημόσιο
διάλογο, ο συνάδελφος Βασίλης Βασιλείου τα θεωρεί «συνδικαλιστική δράση». Υπέρ των
εργαζομένων του Καζίνο, ικανή να προκαλέσει την «εκδικητική στάση» της εργοδοσίας
προς το πρόσωπό του; Κι αν η «δράση» του είναι τόσο «ενοχλητική» στην εργοδοσία,
γιατί χρειάστηκαν 18 μέρες…απευθείας «διαπραγματεύσεων» και «ζυμώματος» της
υπόθεσης. Με την εργοδοσία για να φτάσει στην απομάκρυνσή του από το χώρο; Γιατί δεν
δίνει στη δημοσιότητα την απάντησή του στην κλήση σε απολογία; Τι έχει να κρύψει; Γιατί
η εργοδοσία συγκαλύπτει τον ίδιο και δεν χορηγεί το οπτικοακουστικό υλικό της βίαιης
επίθεσης στα θύματα ή στην αστυνομία; Γιατί αρνείται η εργοδοσία τη χορήγηση της
απάντησης του Βασιλείου στα θύματα της επίθεσης, ισχυριζόμενη τάχα προσωπικά
δεδομένα κατόπιν απαίτησης του ιδίου του συνδικαλιστή; Τι έχει να κρύψει ο
συνδικαλιστής και κάνει επίκληση προσωπικών δεδομένων; Δεν ισχύει εδώ η λαϊκή ρήση
«καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται;». Μήπως το γεγονός ότι τα θύματα της βίαιης
επίθεσης αναγκάστηκαν να υποβάλλουν μήνυση, να καταγγείλουν το περιστατικό στην
Επιθεώρηση Εργασίας και να προκαλέσουν την παρέμβασή της αλλά και την παρέμβαση
του Συνηγόρου του Πολίτη σε βάρος της εργοδοσίας, οδήγησαν τελικά τη Διοίκηση του
Καζίνο στη λήψη μέτρων (προσχηματικά ή μη το μέλλον θα δείξει…) ώστε να μην υποστεί
τις συνέπειες της ύποπτης αδράνειας και ανοχής της;
Όλα τα παραπάνω παραπέμπουν σε «αγωνιστική δράση» μη αρεστή;
Ως Σωματείο, δηλώνουμε δημόσια, μετά και το περιστατικό της βίαιης συμπεριφοράς
του συναδέλφου Βασίλη Βασιλείου σε βάρος των δύο (2) συναδέλφων του, λαμβάνοντας
υπόψη και αντίστοιχα περιστατικά λεκτικής επίθεσης σε εργαζόμενους του Καζίνο στο
παρελθόν, αλλά και την εν γένει αντισυνδικαλιστική και αντισυναδελφική του στάση ως
προέδρου του Συνδικάτου Επισιτισμού – Τουρισμού Ν. Αχαΐας (η οποία δε συνάδει με την
ιδιότητα του μέλους του Δ.Σ του Σωματείου Εργαζομένων στο Καζίνο Ρίο), ό,τι θα
εξετάσουμε πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο να τεθεί ερώτημα στην επόμενη Γενική
Συνέλευση περί διαγραφής του από μέλος του Σωματείου. Τον καλούμε να επανέλθει στο
δρόμο της σοβαρότητας και της συλλογικής υπευθυνότητας. Τον κρίνουμε συνδικαλιστικά,
χωρίς καμία εμπάθεια προς το πρόσωπό του, με γνώμονα το συλλογικό συμφέρον των
εργαζομένων του καζίνο. Προσωπικές και κομματικές στρατηγικές δεν έχουν καμία
απολύτως θέση στο δικό μας συλλογικό οικοσύστημα.
Καλούμε την εργοδοσία να μην κρύβεται και να μην βρίσκει άλλοθι στον «καυγά» (για
τα μάτια του κόσμου) με τον Βασίλη Βασιλείου. Στις 15 Φεβρουαρίου η εργοδοσία θα
πρέπει να δώσει εξηγήσεις για τη διαχρονική ανοχή της σε περιστατικά βίας και
παρενόχλησης στο χώρο εργασίας. Είναι υποχρεωμένη να προσκομίσει το οπτικοακουστικό
υλικό και να διευκολύνει τη δικαίωση των συναδέλφων που έπεσαν θύματα. Επίσης θα
πρέπει ήδη να έχει εμπεδώσει ό,τι από το Σωματείο μας επιδεικνύει μηδενική ανοχή στα
ζητήματα των οικονομικών και ασφαλιστικών της υποχρεώσεων προς το προσωπικό. Καμία
κινητοποίηση εξωθεσμικών δε συνιστά δικαιολογία για την αναστολή προγραμματισμένων
και συμφωνημένων πληρωμών προς το προσωπικό. Τέρμα τα παιχνίδια στις πλάτες μας.