Ποια ονόματα γιορτάζουν σήμερα 04/07/2023? Σήμερα δεν γιορτάζει κάποιο γνωστό όνομα.
Τιμάται σήμερα η μνήμη των Ιερομαρτύρων Δονάτου Θεοφίλου Θεοδότου και Θεοδώρου, Μαρτύρων Κυπρίλλης και Αρόας, Λουκίας και Απολλώνιου καθώς και του Αγίου Ανδρέα του Ιεροσολυμίτη Αρχιεπίσκοπου Κρήτης.
Άγιος Ανδρέας ο Ιεροσολυμίτης Αρχιεπίσκοπος Κρήτης
Ο επίσκοπος Κρήτης Ανδρέας (660-740) ήταν Αρχιεπίσκοπος Κρήτης, ικανός ρήτορας και εξαιρετικός υμνογράφος και ασματογράφος της βυζαντινής μουσικής. Είναι Άγιος της Εκκλησίας που τιμάται σήμερα 4 Ιουλίου.
Γεννήθηκε το 660 στη Δαμασκό. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Συρία και την Παλαιστίνη. Οι γονείς του Γεώργιος και Γρηγορία ώθησαν πολύ νωρίς τον Ανδρέα στην Εκκλησία. Αυτό έγινε ως μια πράξης αφιέρωσης και ευγνωμοσύνης στον Θεό, αφού μέχρι την ηλικία των οχτώ, ήταν άλαλος. Στην ηλικία των δεκαπέντε ετών πήγε με τους γονείς του στην Ιερουσαλήμ. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόδωρος, τον έθεσε υπό την προστασία του και τον κήρυξε μοναχό το 678, σε ηλικία δεκαοκτώ ετών. Συγχρόνως χειροτονήθηκε διάκονος. Προάχθηκε κάποια στιγμή σε αξιωματούχο της Πατριαρχικής αυλής λαμβάνοντας τη θέση του νοτάριου.
Ασχολήθηκε με ζήλο με την οργάνωση της φιλανθρωπίας στην πόλη των Ιεροσολύμων. Το όνομα του είναι συνδεδεμένο με τις εργασίες για την ΣΤ’ Οικουμενική Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί συμμετείχε σύμφωνα με τους συναξαριστές του, ως εκπρόσωπος του Θεόδωρου Ιεροσολύμων. Πάραυτα από τα πρακτικά της συνόδου δεν επιβεβαιώνεται κάτι τέτοιο. Εκείνη την περίοδο ο Ανδρέας ήταν μόλις είκοσι χρονών και άπειρος στις δημόσιες σχέσεις, για να του ανατεθεί μια τέτοια αποστολή. Αντίθετα μετέβηκε το 685 στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να επιδώσει γραπτή ομολογία πίστεως στις αποφάσεις της ΣΤ’ Οικουμενικής Συνόδου, για το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Παρέμεινε εκεί καθώς η Ιερουσαλήμ είχε καταλειφθεί από τους Άραβες. Μεταξύ του 690 και 695 του δόθηκε το οφφίκιο του διακόνου της Μεγάλης Εκκλησίας στην Κωνσταντινούπολη με ειδική τελετή και διαχείριση. Τέλος του ανατέθηκε επίσης η ευθύνη φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, ενός ορφανοτροφείου και ενός πτωχοκομείου.
Αρχιεπίσκοπος Κρήτης
Στην Αρχιεπισκοπή Κρήτης τοποθετήθηκε μεταξύ 700 και 710. Εκλέχτηκε για τη μητρόπολη Γόρτυνος έδρα του τότε αρχιεπίσκοπου, ο οποίος προέδρευε δωδεκαμελούς ιεραρχίας. Εκεί ανέπτυξε έντονη και σύνθετη δράση: Με κηρύγματα επικοινωνούσε με το ποιμνίο του, έκτισε νέους ναούς, ανοικοδόμησε παλιούς, οργανώνει φιλανθρωπικά ιδρύματα, βοήθησε σε έκτακτες καταστάσεις, επιδημίες, ανομβρίες και ληστρικές επιθέσεις των Σαρακηνών.
Σύμφωνα με τον Θεοφάνη τον Ομολογητή, θα εξαναγκασθεί από τον αυτοκράτορα Φιλιππικό να συνεργήσει στη Σύνοδο του 712 στην Κωνσταντινούπολη η οποία καταδίκασε την ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο, και αποκατέστησε τον Μονοθελητισμό. Πάντως μετά την πτώση του Φιλιππικού θα αποκηρύξει την υπογραφή του, η οποία «ήταν προϊόν εξαναγκασμού και όχι προσωπικής του τοποθέτησης», άλλωστε καμία απόκλιση προς τον Μονοθελητισμό δεν εντοπίζεται στα συγγράμματά του. Επιπλέον η πρώιμη αγιοποίησή του δείχνει πως για την Εκκλησιαστική συνείδηση δεν υπήρχε καμία αμφιβολία για την ορθοδοξία του. Λίγο πριν από τον θάνατό του θα μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη και επιστρέφοντας στην Κρήτη, σταθμεύοντας για λίγο στη Μυτιλήνη, στο λιμάνι της Ερεσσού θα αποβιώσει και το σώμα του θα θαφτεί στο ναό της Αγίας Αναστασίας. Ο θάνατός του επήλθε το 740.
Απολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Τοῦ Δαβίδ τήν κινύραν Πάτερ μιμούμενος, ἐν Ἐκκλησία Ὁσίων προσάδεις ἄσμα καινόν, ὡς σοφός ὑφηγητής τοῦ θείου Πνεύματος, σύ γάρ ἐβρόντησας ἡμῖν, τάς τῆς χάριτος ὠδάς, καί λόγον δικαιοσύνης, Ἀνδρέα Πατέρων κλέος, πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
